14.04.2012

14 kwiecień 2012.
Dzień 12 z 15 czyli światło.

   Barwy ze słońca są. A ono nie ma
Żadnej barwy, bo ma wszystkie.
I cała ziemia jest niby poemat,
A słońce nad nią przedstawia artystę.
   Kto chce malować świat w barwnej postaci,
Niechaj nie patrzy nigdy prosto w słońce.
Bo pamięć rzeczy, które widział, straci,
Łzy tylko w oczach zostaną piekące.
   Niechaj przyklęknie, twarz ku trawie schyli
I patrzy w promień od ziemi odbity.
Tam znajdzie wszystko, cośmy porzucili:
Gwiazdy i róże, i zmierzchy, i świty. 

Czesław Miłosz, a dla koneserów utwór ten w wykonaniu CZESŁAW ŚPIEWA

1 komentarz:

  1. "...A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój..." Nadzieję mieć trzeba, Tobie i sobie życzę.

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.

Copyright © Szablon wykonany przez Blonparia